Enkele jaren voordat grootschalige sluiting van onrendabele spoorlijnen begint, legt de NV Woldjerspoorweg en Stoomtramwegen in Midden- en Noordelijk Groningen tussen Groningen en Weiwerd de Woldjerspoorweg aan. De spoorlijn slingert over een afstand van bijna veertig kilometer langs verschillende lintdorpen in de Groninger Woldstreek. In Weiwerd sluit de lijn aan op de verbinding tussen Zuidbroek en Delfzijl. Het Woldjerspoor heeft vrijwel direct na de opening in 1929 concurrentie van autobus en vrachtwagen. Vijf jaar na de opening van de verbinding wordt de spoorlijn tussen Zuidbroek en Weiwerd gesloten. Op 5 mei 1941 beëindigt NS na twaalf jaar het reizigersvervoer op de Woldjerspoorweg. In juli 1942 is ook het goederenvervoer op de verbinding gestaakt. Het gehele baanvak is vrijwel direct hierna opgebroken.
Het afgraven van de spoordijk, ruilverkavelingen en de aanleg van de provinciale weg N387 zorgen ervoor dat van het oorspronkelijke tracé weinig overblijft. Wel blijven vijf van de zeven karakteristieke stationsgebouwen bewaard. De foto’s op deze pagina zijn gemaakt op 25 oktober 2015, tenzij anders vermeld.
De Woldjerspoorweg is voor een groot deel op een hoge spoordijk gelegd. Deze is na het sluiten van de lokaallijn echter grotendeels afgegraven. Dankzij de ruilverkaveling die hierna plaatsvindt is de route van de vroegere spoorlijn tussen Groningen en Kolham vrijwel nergens terug te vinden. Uitzondering hierop zijn de bewaarde stationsgebouwen van Engelbert en Harkstede-Scharmer. Rondom de stationsgebouwen is ook het verhoogde emplacement nog te herkennen. In beide gevallen is dit echter de laatste jaren geheel volgebouwd.
Even ten westen van Kolham is het baanlichaam van het Woldjerspoor weer enkele honderden meters te volgen via een onverhard wandelpad dat de oude spoorsloot die hier in een flauwe boog ligt, volgt. In Kolham ligt een deel van de oude spoordijk in een wandelpark. In 1997 is hier ter herinnering aan de vroegere spoorlijn wat rails met stootjuk neergelegd. Ook het stationsgebouw van het dorp is nog aanwezig. Naast het stationsgebouw staat een bijgebouw, gevolgd door een dubbele wachterswoning. Beide laatstgenoemde gebouwen zijn echter vrijwel onherkenbaar verbouwd. Tussen het oude stationsgebouw en de N387 ligt de Eikenlaan over een lengte van een kilometer op het oude baanlichaam. Hierna maakt de spoorlijn plaats voor de provinciale weg.
Deze weg houdt op bij de voormalige stopplaats Leentjer. Hier buigt het tracé af naar het noorden. Vanaf dit punt ligt het baanvak over een afstand van twee kilometer onder het asfalt van de Wilderhorsterweg. Hierna is het baanvak tot Weiwerd opnieuw door ruilverkaveling volledig uitgewist. Alleen het stationsgebouw Tjugchem-Meedhuizen de nabijgelegen voormalige baanwachterswoning herinneren hier nog aan de Woldjerspoorweg.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
De Woldjerspoorweg bouwt langs de gelijknamige spoorlijn zeven identieke stationsgebouwen. De gebouwen zijn ontworpen in een zakelijke variant op het Zakelijk Expressionisme. Engelbert, Schildwolde-Hellum, Siddeburen en Tjugchem-Meedhuizen zijn geheel identiek. Harkstede-Scharmer is in spiegelbeeld uitgevoerd en Kolham en Slochteren zijn in omgeklapte vorm van het spiegelbeeld gebouwd. Froombosch krijgt een kleiner stationsgebouw. De stationsnaamborden krijgen de typische jaren ’20-belettering. De moderne vormgeving van de gebouwen en de inzet van de nieuwe motorrijtuigen van NS geeft de lokaallijn een moderne uitstraling. De meeste stationsgebouwen blijven na de sluiting van de spoorlijn bewaard. De voormalige stationsgebouwen van Froombosch, Schildwolde-Hellum en Siddeburen zijn echter in 1970 gesloopt om plaats te maken voor de provinciale weg tussen Hoogezand en Siddeburen.
Het voormalige stationsgebouw van Kolham is het meest in originele staat bewaard gebleven en sinds 1999 Rijksmonument. Bij het station staan tevens nog een bijgebouw en een dubbele wachterswoning. Deze zijn echter inmiddels onherkenbaar verbouwd.
 |
 |
 |
 |