Het Bommenlijntje

In tegenstelling tot de meeste spoorwegaansluitingen uit de Tweede Wereldoorlog, is het tracé van het Bommenlijntje nog altijd grotendeels te volgen in het landschap. Belangrijke reden is dat de lijn voor een goede camouflage langs een bestaande, door bomen geflankeerde, landbouwweg is gelegd. Ook krijgt de spoorlijn een tunnel in de in aanbouw zijnde Rijksweg 12. Na het verwijderen van de rails, blijft de tunnel als onderdoorgang bewaard. Op het huidige terrein van Nationaal Park De Hoge Veluwe buigt het Bommenlijntje in oostelijke richting af. Het spoorwegtracé klimt hier over een lengte van twee kilometer zo’n vijftien meter van het laaggelegen Aalderinksveld naar de Kempenberg omhoog. Eén van de meest markante punten is de boog door het Aalderinksveld. Omdat de hooggelegen spoordijk hier grotendeels door open veld zou lopen, zijn aan weerszijden van het spoor berken gepland. De voormalige spoordijk blijft na het opbreken van de spoorlijn als opvallende berkenlaan in het open veld bewaard als onverhard wandelpad. Bij de nabijgelegen Kempenberg loopt het voormalige baanlichaam juist door een ingraving. Een deel van het tracé is hier in gebruik als fietspad. Even ten oosten van de zuidelijke entree van de Hoge Veluwe verlaat de spoorlijn het park weer en begint het driesporige emplacement ten zuiden van het vliegveld. Hoewel het terrein na het opbreken van de sporen vrijwel ongeschonden blijft, is het hier zwaar begroeid.

Van de noordelijke zijtak van de de spoorlijn is nog een klein deel te herkennen als landbouwweg. Aan de weg staat de voormalige locomotiefloods. Na de oorlog is de loods uitgebreid tot boerderij De Ritsaerthoeve. Ook verderop in het landschap zijn de contouren van de voormalige zijtak nog vaag te herkennen. De zuidelijke zijtak naar de voormalige radarbunker volgt vanaf de Kempenberg min of meer de Kempenbergweg naar de entree van de Hoge Veluwe.