Het station Krommenie-Assendelft is in 1869 tegelijkertijd met het baanvak Uitgeest – Zaandam van Staatslijn K in gebruik genomen. Het station wordt voorzien van een nieuwe versie van het standaard waterstaatstation van het type derde klasse. Het ontwerp dat ook in andere plaatsen langs de Zaanlijn en in de noordelijke provincies is toegepast, is symmetrisch en kent een hoog middendeel en twee lage zijvleugels. In tegenstelling tot de eerste variant van het type derde klasse kent het middendeel afgeschuinde hoeken. Ook zijn er meer versieringen toegepast. Van het type is alleen het stationsgebouw van Zuidbroek bewaard. Het stationsgebouw van Krommenie-Assendelft is in 1930 gesloopt om plaats te maken voor een nieuw gebouw. Het gebouw kent net als het stationsgebouw uit 1869 een hoog middendeel met een puntdak en afgeschuinde hoeken. Het is echter wel asymmetrisch. Dit geldt ook voor beide zijvleugels. De korte linkervleugel vormt de overkapping van de trap naar de tunnel naar het nieuwe brede eilandperron. Op het perron is een ruime wachtgelegenheid en een overkapping gebouwd. In de lange rechtervleugel bevindt zich de goederenloods.
In 1975 verhuizen de loketten naar een nieuw perrongebouw. Naast een nieuw perrongebouw krijgt het eilandperron ook een nieuwe overkapping. Boven trap naar de perrontunnel aan de straatzijde is een eenvoudige ingang gebouwd. Ook is de tunnel doorgetrokken naar de andere zijde van de provinciale weg N203. Het 45 jaar oude stationsgebouw is hierna gesloopt.
Eind 2008 neemt NS het geheel nieuwe station Krommenie-Assendelft in gebruik. Het station ligt 400 meter westelijker dan de voorgangers en kent twee zijperrons. Beide perrons hebben brede stalen kappen en glazen wachtruimtes. De perrons zijn aan de zijde van het oude station verbonden via een brug en aan de andere zijde via een brede tunnel.
Op de foto boven dit artikel het vierde stationsgebouw van Krommenie-Assendelft op 13 april 2014.
Hoewel er nog plannen zijn het tweede stationsgebouw van Krommenie-Assendelft uit 1930 op te knappen, is het in 1975 alweer gesloopt. Belangrijkste reden hiervoor is de provinciale weg N203, die grotendeels parallel aan de Zaanlijn ligt. Door het toenemende verkeer op de weg worden de stationsgebouwen langs de spoorlijn steeds slechter bereikbaar. In de jaren ’70 verplaatst NS de voorzieningen van de stations naar de perrons. Deze zijn voortaan bereikbaar via een tunnel die ook onder de weg doorloopt. De stationsgebouwen zijn hierna overbodig en worden gesloopt.