Roermond

Vooruitlopend op de aanleg van de staatslijn van Breda via Venlo naar Maastricht laten de Staatsspoorwegen al verschillende stationsgebouwen neerzetten. Zo is het stationsgebouw van Roermond in 1862, enkele jaren voor de opening van het baanvak Maastricht – Venlo, gereed. De stad krijgt een eenvoudig standaardstation van het type vierde klasse. De stationsgebouwen, die voornamelijk in de grotere dorpen langs verschillende staatslijnen zijn neergezet, zijn rechthoekig en voorzien van een enigszins verhoogd middendeel met puntgevel aan zowel straat- als perronzijde. Het is opvallend dat een stad als Roermond ook een dergelijk klein stationsgebouwtje krijgt, terwijl er grotere ontwerpen beschikbaar zijn. Het stationsgebouw van Roermond is dan ook al voor de opening van de spoorlijn al aanzienlijk vergroot. In 1864 komen aan beide zijden lage eindgebouwen met puntgevel die haaks op het spoor staat. Tussen het oorspronkelijke gebouw en de eindgebouwen komen korte vleugels. De uitbreiding is in dezelfde stijl als de rest van het gebouw uitgevoerd. In november 1865 stoppen de eerste treinen in Roermond.

Door de komst van de IJzeren Rijn en het medegebruik van de Chemins de fer Grand Central Belge is het station in 1881 opnieuw ingrijpend gewijzigd. Voor de oorspronkelijke voorgevel komt, tussen de twee naar voren staande eindgebouwen uit 1864, een laag bouwwerk met plat dak. De eindgebouwen zelf zijn ook vergroot. Aan beide zijden van het stationsgebouw komen bovendien lange vleugels. Bij de verbouwing is ook de interieur van het gebouw aanzienlijk gewijzigd.

Ook in de twintigste eeuw ondergaat het interieur diverse wijzigingen. De laatste grote verbouwing vindt in 1993 plaats. In 2022 is het stationsgebouw opnieuw aangepakt. Hierbij wordt het gebouw zoveel mogelijk in de oude glorie hersteld. Ook in het interieur worden diverse historische elementen weer zichtbaar gemaakt. Begin 2023 is het gerenoveerde stationsgebouw weer in gebruik genomen.